[english]

Not so long ago, I used to wear heels every day. Times changed though, because now it’s a rarity to see me wearing heels. I fully embraced the sneakers and loafers trend and I even think the latter can be more elegant than heels, since heels can sometimes lean a bit towards trashy. But what I absolutely like most about flat shoes, especially sneakers, is the comfort. I still occasionally wear heels, but certainly not when I’m planning to walk a long distance. So when I visited my sister in Groningen (a 35 minute train ride from where I live) a couple of weeks ago for a shopping spree I decided to put on my beautiful new white Nubikk sneakers. Those basterds turned out to be painful shoes in disguise though!

“Those bastards turned out to be painful shoes in disguise!”

When I just got them in and tried them on, everything seemed okay. I could even say I found them quite comfortable. But that’s the thing with painful shoes in disguise: they do a very good job at hiding their cruelty and ‘attack’ when you don’t expect them to do so anymore. So I stepped in the train feeling so fashionable with my white sneakers on and when I just arrived in Groningen things were still normal. But after walking about a kilometer I felt a burning pain on both of my heels. I tried to ignore it, not to ruin the good time I had with my sister. But after another kilometer I really couldn’t handle the pain anymore. I told my sister and decided to check out the back of my feet: there was blood on my socks and inside my new white sneakers. Yikes! We decided to walk (limp in my case) to a drugstore to get some bandages. Although it worked for a bit, damage had already been done and I could still feel the burning pain through the bandages. I almost got myself a pair of cheap flipflops, but it was quite cold that day and I didn’t want to look stupid wearing flipflops (limping on the other hand looks very cool, not). So I decided to ‘accept the pain’ and move on. You probably can imagine how happy I was to get back home again and kick off those mean bastards. The bandages had already come off and I decided to let the wounds ‘breath’ and not put on new ones, but I changed my mind when I stepped in bed: the sheets touching my open heels even hurt! Now, four weeks later, the wounds have heeled, but the skin on my heels still is quite thin.

“I had to limp to a drugstore to get some bandages.”

So, I probably won’t be wearing those for long walks again, although it might also be a first-time thing. We all know that we shouldn’t wear new shoes for a long walk, but I didn’t expect that rule to apply for sneakers as well. So maybe I’ll wear them a couple of times at home and to the supermarket and see how that goes. Call me crazy, but I’m not ready to give up on these beauties/monsters just yet. Did you ever have a case of ‘painful shoes in disguise’?

xoxo,
Rowan

PS: If you somehow still want to get these sneakers, you can get them here.

[dutch]

Nog niet zo lang geleden droeg ik elke dag hakken. De tijden zijn echter veranderd, want tegenwoordig is het een zeldzaamheid om mij op hakken te zien. Ik heb de sneakers en loafers trend volledig omarmd en denk zelfs dat laatstgenoemden eleganter kunnen zijn dan hakken, aangezien hakken soms een beetje naar trashy kunnen neigen. Maar wat ik het allerfijnst vind aan platte schoenen, met name sneakers, is het comfort. Zo nu en dan draag ik nog weleens hakken, maar zeker niet als ik van plan ben om lang te lopen. Dus toen ik een paar weken geleden een bezoekje bracht aan mijn zusje in Groningen (een treinreis van 35 minuten vanaf waar ik woon), besloot ik mijn prachtige nieuwe witte Nubikk sneakers aan te doen. Die rotzakken bleken echter pijnlijke schoenen in vermomming te zijn!

“Die rotzakken bleken pijnlijke schoenen in vermomming te zijn!”

Toen ik ze net binnenkreeg en aanpaste leek alles prima. Ik kon zelfs zeggen dat ik ze best comfortabel vond. Maar dat is ‘t nu juist met pijnlijke schoenen in vermomming: ze weten hun kwaadwillendheid goed te verbergen en ‘vallen aan’ wanneer je het niet meer verwacht. Dus ik stapte in de trein en voelde me onwijs stijlvol met mijn witte sneakers aan. Toen ik arriveerde in Groningen was er nog steeds geen vuiltje aan de lucht. Maar nadat ik ongeveer een kilometer had gelopen voelde ik een brandende pijn op mijn beide hakken. Ik probeerde het te negeren, want ik wilde de gezellige tijd die ik had met mijn zusje niet ruineren. Maar na nog een kilometer te hebben gelopen kon ik de pijn echt niet meer verdragen. Ik vertelde het aan mijn zusje en besloot de achterkant van mijn voeten eens te inspecteren: er zat bloed op mijn sokken en aan de binnenkant van mijn schoenen. Ieuw! We besloten naar een drogist te lopen (of strompelen in mijn geval) om pleisters te halen. Hoewel het wel iets van de pijn wegnam, was de schade al gedaan en kon ik de brandende pijn nog door de pleisters heen voelen. Bijna had ik een paar goedkope slippers gekocht, maar het was best koud die dag en ik wilde niet voor paal lopen door slippers te dragen (strompelen ziet er natuurlijk wel heel cool uit, not). Dus ik besloot de pijn zo goed als dat kon te ‘accepteren’ en verder te lopen. Je kan je waarschijnlijk wel voorstellen hoe blij ik was toen ik weer thuis was en die gemene schoenen uit kon trappen. De pleisters hadden inmiddels al losgelaten en ik besloot de wonden te laten ‘ademen’ en dus geen nieuwe pleisters op te doen, maar ik veranderde meteen van gedachten toen ik mijn bed instapte: zelfs de lakens die mijn open hakken aanraakten deden zeer! Nu, vier weken later, zijn de wonden geheeld, maar is de huid op mijn hakken nog steeds best wel dun.

“Ik moest strompelen naar een drogisterij om pleisters te halen.”

Dus, deze schoenen zal ik waarschijnlijk niet meer dragen als ik lange afstanden ga lopen, hoewel het misschien wel een eerste keer dingetje is. We weten immers allemaal dat je geen nieuwe schoenen aan moet doen als je veel gaat lopen, maar ik had niet verwacht dat die regel ook voor sneakers zou gelden. Dus misschien ga ik ze wel een paar keer thuis dragen en tijdens het boodschappen doen, eens zien hoe dat gaat. Noem me gestoord, maar ik ben er gewoon nog niet klaar voor om deze mooierds/monsters op te geven. Heb jij weleens een gevalletje van ‘pijnlijke schoenen in vermomming’ gehad?

xoxo,
Rowan

PS: Als je deze sneakers om de één of andere reden toch nog wil, kan je ze hier krijgen.

---